مقاله در مورد استقامت عضلانی

نویسنده : شیما علیزاده | زمان انتشار : 21 دی 1399 ساعت 23:35

ورود به سامانه ترجمه متون علمی |نرم افزار اندروید

تبلیغات

مشخصات مقاله

عنوان نشریه: حرکت

اطلاعات شماره: زمستان 1382 , دوره - , شماره پياپي 18

; از صفحه

تا صفحه

عنوان مقاله:

نویسندگان: فرهپور نادر*, مروي اصفهاني مهناز

آدرس:

* دانشگاه بوعلی سینا همدان

چکیده:

درد كمر فعاليت فيزيكي و اجتماعي بيمار را محدود كرده و زندگي را با درد و رنجهمراه مي سازد. هدف از اين تحقيق، بررسي اهميت ويژگي هاي استقامت عضلاني وآنتروپومتريكي به عنوان عوامل هشداردهنده در بروز بيماري كمردرد مزمن و نيز بررسيضرورت ورزش درماني پس از بهبود درد بود. بدين منظور 16 زن مبتلا به كمردرد مزمن و 30 زن سالم با دامنه سني 20 تا 40 سال به طور داوطلبانه در اين تحقيق شركت كردند. شدت درد، ناتواني، استقامت عضلات فلكسور تنه، اكستنسورهاي تنه و اندام هاي تحتاني،تركيب و تيپ بدني كليه آزمودني ها اندازه گيري شد. اين اندازه گيري ها پس از سه ماهورزش درماني ويژه تكرار گرديد. نتايج نشان داد درد كمر و ميزان ناتواني بيماران بهترتيب حدود 58 و 53 درصد بهبود يافتند. قبل از درمان استقامت عضلاني بيماران به طورمتوسط حدود 62 درصد نسبت به افراد سالم كمتر بود. ويژگي هاي آنتروپومتريكي هر دويكسان بود. استقامت فلكسورها پس از درمان تغييري نكرد، اما در اكستنسورها حدود 51درصد در تنه و 44 درصد در اندام تحتاني افزايش به وجود آمد(P=0.01) . نتيجه نهايياينكه استقامت عضلاني بيماران كمردرد دچار ضعف بود. ورزش درماني منجربه بهبود درد،كاهش ناتواني و افزايش استقامت اكستنسورهاي تنه و اندام تحتاني گرديد. بين ابعادبدني وكمردرد ارتباطي وجود نداشت. ضعف استقامت فلكسورها پس از درمان عاملي براي پيشبيني بروز مجدد كمر درد تلقي مي شود.<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /?>

کلید واژه: كمر درد مزمن(Q2)شدت درد و ناتواني(Q4)استقامت عضلاني(Q2)آنتروپومتري و حركت درماني(Q4)