باسابال
این ورزش ، کمی شبیه به والیبال ، کمی شبیه به فوتبال و مملو از حرکات به ترامپولین است . باساپال که جدیدترین نوع ورزش می باشد ، در بلژیک بوجود آمده هدف از بوجود آمدن این ورزش ، تمرین با استفاده از ورزشهای مختلف بود که تماماً بر روی ترامپولین انجام می شود .
با سایال ورزشی نیست که فقط شما را به حرکت وادارد بگونه ای که حتی عضلات با سن شما را هم به حرکت درمی آورد . این ورزش معمولاً به همراه موسیقی محلی آمریکای لاتین انسجام می شود . باسابال احتمالاً یکی از ایمن ترین ورزشهایی است که بر روی یک زمین نرم انجام می شود .
باسابال : والیبال بر روی صفحات بادی و ترامپولین است و مهمترین ویژگی این ورزش آن است که یک بازی محسوب می شود به طوری که بر روی زمین آن می توانید مثل یک صفحه متحرک بازی کنید .
باسابال یک بازی با توپ است که بین دو تیم انجام می شود این بازی ترکیبی از والیبال ، فوتبال ، زیمناستیک و کاپوریا است .
زمین بازی ترکیبی از صفحات بادی و ترامپولین است که توسط یک تور به دو قسمت تقسیم می شود . آماده کردن زمین برای شروع بازی فقط حدود کمتر از 45 دقیقه طول می کشد .
آشنایی با یک ورزش جدید همیشه لذت بخش است زیرا همیشه فرصتهای جدید برای بازی ، تجربیات جدید و لذت جدیدی را بدست می آورید .
از آنجائی که این ورزش جدید است زیاد نباید آنرا جدی بگیرید . برای این ورزش هنوز جام جهانی و تیم ملی بوجود نیامده است .
تنها علتی که برای شرکت در این ورزش وجود دارد این است که واقعاً از انسجام این ورزش واقعاً لذت می برید . واقعیت امر این است که کاملاً شبیه به والیبال است . به استثنای ترامپولینهای که بازی را شبیه به بسکتبال و حرکات ترامپولین می کنند ، این ورزش کاملاً شبیه به والیبال است .
اسلم بال
اسلم بال یک ورزش تیمی 4 نفره است که تقریباً شبیه به بسکتبال می باشد . این ورزش در یک زمین ترکیبی با حرکاتی مرکب از پرش از روی ترامبولین ، هاکی روی یخ و حرکاتی از بسکتبال به ویژه به تاب به توپ انجام می شود .
در اطراف یک زمین بسکتبال که روی سطح آن با تشک پوشانده شده است و در هر دو انتهای آن تخته بسکتبال وجود دارد . یک ضربه سرویس دارای سه امتیاز است . ضربات دیگر فقط دارای دو امتیاز می باشند . ما به استثنای دو دقیقه آخربازی که در آن مدت ضربات خارج از ترامبولین و روی خط زمین هم دارای سه امتیاز می باشن . نگه داشتن کامل و مسدود کردن مسیر ضربه تیم حریف یک (استاپ) نامیده می شود .
بازیهای حرفه ای اسم بال از طرق شبکه تلویزیونی spike Tv در دو فصل سالهای 2002 تا 2003 پخش شد.
تاریخچه :
ورزش اسلم بال توسط فردی به نام مسیون گوردن ابداع شد زیرا او قصد داشت یک ورزش ترکیبی بوجود بیاورد که شباهت بسیاری به بازیهای ویدئویی به شکل واقعی داشته باشد . در مسیر توسعه این ورزش او با فردی به نام ما یک تتولین که یک تولیدکننده فیلم و برنامه های تلویزیونی بوده آشنا شد . او پس از مدتی پیشنهاد همکاری با گوردن را پذیرفت . اندیشه خلاق آنها صرف توسعه این بارز می گردید . در این مسیر تمام زوایا از قبیل ساختار و اوت و تیم مورد توجه قرار گرفت . شش ماه بعد پس از اولین ملاقات آخر با هم در یک انبار واقع در شرق لوس آنجلس زمین این بازی تاسیس گردید .
پس از آن گوردن سعی کرد تا بازیکنان خیابانی بسکتبال را راضی کند که ایده جدید او را امتحان کنند ، او قصد داشت تا بازیکنان ماهرو قوی را بیانک می توانند همزمان با پرش از روی ترامپولین با تیم حریف رقابت کنند و در میان هوا توپ را پرتاب کنند .
پنج عضو جدید با نامهای جیمزویلیس ، سین جکسون ، دیوید ردموند ، مایکل گلومن و جف شریدان با گوردن تمرین می کردند تا اولین تیم اسلم بال شکل بگیرد . بزودی بازیکنان بیشتری به این تیم ملحق شدند که شامل کسانی همچون استان فلچر ، راب ویلسون و دایان منیز
می شدند .
اولین بازی که در شهر لوس آنجلس ایالت کالیفرنیا انجامشد مورد توجه بازیکنان خیابانی بسکتبال قرار گرفت . ظرف مدت یکسال 400 نفر بعنوان بازیکنان مستعد در این ورزش ثبت نام کردند . مسابقات اولیه انجام گروه گزینش بازیکنان بر اساس توانایی ورزشی ، کنترل بودن و آگاهی از شرایط زمین بازی صورت پذیرفت . در سال 2002 اسلم بال به صحنه تلویزیون کشیده شده بر روی شبکه ملی (شبکه spike Tv) پخش می شود .
در سال 2007 رقابت قدرتی اسلم بال در شهر هوپ سیتی در مرحله رقابتهای چهارم نهایی آتلانتا برگزار گردید .
در 16 جولای سال 2007 رقابتهای اسلم بال در شبکه (ایتالیک) پخش شد و مورد توجه بسیار زیادی قرار گرفت .
لاکروس
لاکروس یک ورزش تیمی با سطح برخورد بالاست که با استفاده از یک توپ لاستیکی کوچک و سفت و همچنین راکتهایی که دارای سرهای توری هستند به اصطلاح به آنها لاکروس یا کراس گفته می شود،این بازی انجام می شود.هدف از انجام این بازی، استفاده تهاجمی از کراس برای کشیدن، گرفتن و بردن و پاس دادن توپ به منظور کسب امتیاز می باشد که برای بدست آوردن امتیاز می بایست توپ را به داخل دروازه تیم حریف پرتاب کنند. از نظر دفاعی، هدف بازی مسدود کردن راه بازیکنان حریف برای کسب امتیاز و گرفتن مالکیت توپ از آنان با استفاده از برخوردهای بدنی و چوب بازی است. دو نوع اصلی برای این بازی وجود دارد: لاکروس در زمینهای باز و لاکروس در محوطه داخل سالن. تفاوت این دو نوع بازی در تعداد بازیکنان است بعنی لاکروس در زمینهای باز، با تعداد 10 نفر بازیکن در محوطه ای به اندازه زمین فوتبال انجام می شود، در حالیکه لاکروس با شش بازیکن در زمینی هاکی روی یخ باز می شود.
تاریخچه :
بازی لاکروس متعلق به قبایل بومی آمریکایی در ناحیه شمال شرقی آمریکای شمالی می باشد. بعضی از نامهای سنتی آن عبارتند از :
دهانتیشیگوا (مردانی که به یک توپ گرد ضربه می زنند)، دانا واوسدی (جنگ کوچک)، تواراتن (اصطلاح ماهاکی برای برادر کوچک جنگ)، باگاآدو (برخورد باسن ها)
ماموران فرانسوی نام این بازی را لاکروس نهادند. اما کلمه کراس در ربان فرانوسوی آن دوره، یک اصطلاح کلی بوده که برای همه انواع بازی استفاده می شد. نام لاکروس تداعی کننده این معناست و شاید شکل کوتاه شده ای از عبارت «لجو دلا کراس» باشد. (بازی چوب قلابدار)
در جامعه بومی امریکا، لاکروس برای اهداف مختلفی بازی می شود. این بازی برای حل منازعات، تمرین سربازان جوان و بعنوان یک تشریفات مذهبی مورد استفاده قرار گرفت. بازی با یک ضربه بلند در حدود یک مایل شروع می شود و گاهی روزها به طول می انجاید. توپهای اولیه از پوست گوزن، سفال، سنگ و گاهی اوقات از چوب ساخته می شوند. لاکروس نقش بسیار مهمی را در زندگی اجتماعی و مذهبی قبایل قاره آمریکا در طول سالهای متمادی ایفا کرده است.
در سال 1987 یک لیگ حرفه ای برای لاکروس سالنی به نام لیگ لاکروس سالنی حرفه ای عقاب شروع به کار کرد. سرانجام این لیگ نام خود را لیگ ملی لاکروس تغییر داد و باشگاههای لاکروس را در 12 شهر ایلات متحده و کانادا تحت پوشش خود قرار داد. در تابستان سال 2001 یک لیگ لاکروس در زمینهای باز بطور حرفه ای با نام لیگ برتر لاکروس (MLL) شروع به کار کرد. در ابتدا این لیگ دارای شش تیم بود و بعد از اندازه ده باشگاه لاکروس که در قلب مناطق شهری ایلات متحده قرار داشتند، دامنه کاری را وسعت داد. در جولای سال 2007، MLL رکورد بیشترین تعداد تماشاچی را از آن خود کرد در حدود 20000 طرفدار این ورزش در یک بازی در زمین اینوسکو شهر دنور ایلت کلورادو شرکت داشتند.
زمین بازی و تجهیزات:
زمین بازی 100 متر طول و 54 متر عرض دارد. دروازه ها به اندازه 8/1 متر در 8/1 متر می باشد که شبیه به اندازه دروازه ها که روی یخ می باش. دروازه ها در یک دوره محدوده دایره ای به قطر 5/5 متر قرار می گیرند. در پشت این محدوده، منطقه ای به شکل × طراحی می شود. مهاجمان تیم در روی منطقه × قرار می گیرند.
هر کدام از بازیکنان می توانند یک نوع چوب بازی به اندازه در حدود 6/101 سانتیمتر تا 68/106 سانتیمتر یا 08/132 سانتیمتر تا 88/182 سانتیمتر را مورد استفاده قراردهند. دروازه بان می تواند از یک چوب 6/101 سانتیمتر تا 88/182 سانتیمتری استفاده نماید. سرچوبها در هر دو نوع چوب بلند و کوتاه باید در حدود 5/16 سانتیمتر یا بیشتر در پهن ترین قسمت و در حدود 5/6 سانتیمتر یا بیشتر در باریکترین قسمت باشد. چوبهای بسیار پیشرفته دارای یک شفت فلزی که معمولاً از جنس آلومینیوم، تیتانیوم یا فلزات مرکب است، می باشد و سر آنها از پلاستیک سخت ساخته می شود. شفتهای فلزی باید در انتهای خود دارای یک دسته نرم لاستیکی باشند. بازیکنان باید کلاه ایمنی و دستکش و همچنین محافظ شانه و آرنج و گاهی اوقات محافظ قفسه سینه بپوشند.
سایکل پولو (چوگان با دوچرخه)
بازی ای که امروزه با عنوان سایکل پولو معرفی می شود، شبیه به بازی سنتی چوگان است که در آن از دوچرخه به جای اسب استفاده می شود. این ورزش در سال 1891 بطور رسمی توسط ریچارد جی مکردی در ایرلند ابداع گردید. از سال 2007 این بازی طرفداران بسیاری را به خود جلب کرده است و تیمهای بسیاری در سراسر جهان در حال شکل گیری هستند. امروزه سایکل پولو در کشورهایی همچون ایالات متحده، فرانسه، هندوستان، ایرلند، آلمان، انگلستان، مجارستان، استرالیا و کانادا بازی می شود.
ماهیت بازی:
در سال 2008 دو شکل متداول از این بازی وجود دارد :
1- بازی روی زمینهای سخت که بر روی آسفالت یا بتن انجام می شود.
2- بازی روی زمین چمن
بازی روی زمینهای سخت در حدود هشت سال پیش در سیاتل آغاز شد. یکی از شهروندان سیاتل، مرد محترمی به ام بیل دوزر اخیراً مقاله ای در مورد بررس این بازی در زمینهای سخت نوشته است. در این مقاله او به بررسی این نکته پرداخته که انواع بسیار مختلفی از این بازی وجود دارد که از شهر به شهر دیگر در خصوص قوانین، زمین بازی، نوع دوچرخه ه، چارچوب زمانی و ... با یکدیگر تفاوت دارند. بازی در روی زمینهای چمن که قدیمی ترین شکل این ورزش است، بر روی یک زمین چمن مستطیل شکل انجام می شود که ابعاد آن بطور رسمی در حدود 150 در 100 متر می باشد اما برای بازیهای غیر رسمی با هر ابعادی امکانپذیر است. علاوه براین ابعاد رسمی این زمین می تواند در طول بین 120 تا 150 متر و عرض بین 80 تا 100 متر متغیر باشد. اما قوانین فرانسوی این بازی، زمین به ابعاد 80 در 100 متر را هم بطور رسمی مجاز می شمارند. قطر توپ بازی در حدود 5/30 تا 5/36 سانتیمتر متغیر است و طول چوگان مورد استفاده در بازی در حدود یک متر می باشد.
در هر تیم 6 نفر وجود دارد (در فرانسه 7 نفر) که 4 نفر آنها (در فرانسه 5 نفر آنها) در یک زمان با هم در میدان بازی هستند) دو نفر دیگر به عنوان افارد ذخیره هستند. بازیهای بین المللی در حدود 30 دقیقه بطول می انجامد که متشکل از دوره های 5/7 دقیقه ای با نام «چوکار» می باشد. زمان اضافه بازی برای تعیین برنده بازی در حالتیکه نتیجه بازی مساوی شده است، به بازی اختصاص داده می شود. معمولاً در وقت اضافه اندازه دروازه ها تعویض می شوند.
اگر خطای عمومی در نزدیکی دروازه صورت بگیرد، تیمی که بر روی او خطا صورت گیرد تیمی که بر روی آن خطا صورت گرفته است، صاحب یک گل می شود. در هنگام وقوع خطاهای عمدی و یا خطاهای خطرناک، داور بازی می تواند به فرد خاطی با اجازه داور بازیکن اخراجی را با یکی از بازیکنهای ذخیره تعویض کرد.
تاریخچه:
این بازی در سال 1891 توسط یک ایرلندی به نام ریچارد جی مکردی ابداع گردید. در همان سال اولیه مسابقه سایکل پولو بین تیمهای اسکالپ و اون هاست سی سی برگزار شد. در پایان قرن نوزدهم، بازی وارد انگلستان، ایلات متحده و فرانسه گردید. اولین مسابقه بین المللی در سال 1901 بین تیمهای ایرلند و انگلستان برگزار شد. در مسابقات المپیک سال 1908 لندن، اولین بار در این بازی انجام شد در ان تیم ایرلند در مقابل تیم آلمان فاتح میدان شد و مدال طلا رااز آن خود کرد. در طی دهه 1930 بازی در انگلستان به اوج مجبوبیت خود رسید که در ان لیگهای منطقه ای برگزار می شد. در طول این مدت، در فرانسه نیز لین ورزش با تاسیس لیگ سایکل پلو به اوج خود رسید. آرام آرام بازیهای بین المللی بین فرانسه و انگلستان برگزار شد. ده 1980، دهه اوجگیری دو قدرت برتر در سایکل پولو یعنی هندوستان و ایالات متحده بود. انجمن رسمی سایکل پولو در سال 1996 در ایالات متحده برگزار شد. در سال 1999 رقابتهای بعدی در ونکوور کانادا برگزار شد که در آن رقابتها، هندوستان فاتح میدان بود.
در رقابتهای 2004، ایالات متحدهخ فاتح میدان بود که در این رقابتها، تیمهای هندوستان، کانادا، فرانسه و پاکستان حضور داشتند. امروزه بازیهای سازماندهی شده ای در آرژانتین، استرالیا، کانادا، ، فرانسه، آلمان، انگلستان، هندوستان، ایرلند، مالزی، نیوزیلند، پاکستان، آفریقای جنوبی، سریلانکا، سوئیس و ایلات متحده انجام می شود.
در سال 2001، سایکل پولو توسط اتحادیه بین المللی دوچرخه سواران مجدداً سازماندهی شد. نوع جدیدی از سایکل پولو که سایکل پولو در محودوده شهری نامیده می شود در سال 2007 مودر توجه رسانه های ایالت متحده و کانادا قرار گرفت. ای بازی کمتر حالت رسمی به خود گرفته است و دارای قوانینی است که برای محیط های شهری تطبیق شده است.
قوانین سایکل پولو در بازی جدیدی با عنوان سگ وی پولو بکار رفته است.
اسکیت با یک چرخ (فری لاین)
این نوع اسکست بازی ، ترکیبی از حالات مختلف در اسکیت بوردینگ ، و اسکیت بر روی برف و همچنین قوانین اسکیت تیغه ای و اسکیت بر روی یک مسیر (Inline skate) می باشد، اما اسکیت با یک چرخ بطور مطلق جز هیچ یک از موارد فوق الذکر نمی باشد. می توان از این اسکیتها بر روی زمین در سربالایی و سراشیبی استفاده کرد. همچنین می توان از آنها در پارکهای مخصوص اسکیت ، محل برگزاری مسابقات و سطوح شیب دار استفاده کرد – عموماً در بیشتر جاهایی که یک سطح صاف وجود داشته باشد ،مورد استفاده قرار می گیرند.
این اسکیتها به هم متصل نمی باشند و همچنین صفحه خارجی هم ندارند، فقط یک سطح بسیار کوچک مستطیل شکل دارند که در زیر هر پا قرار می گیرد. در زیر هر اسکیت یک جفت چرخ وجود دارد که هر دو با هم در یک زاویه یکسان تنظیم شده اند و به زیبایی قرار گرفته اند.
چرخها از محور بالایی نمی چرخند و ثابت هستند. اسکیتهای پای چپ و راست با یکدیگر متفاوت می باشند: وقتیکه چرخها بر روی هر اسکیت به موازات هم قرار می گیرند، کفه های آنها با زاویه تقریباً یکسانی به سمت بیرون قرار می گیرند. مثل زاویه پای انسان که در آن انگشتان پا به سمت بیرون می باشد.
اگر اسکیتها را بطور اشتباه در پای خود کنید، کفه اسکیتها به طرف داخل قرار می گیرد و اسکیت سوار به صورت پاچنبری می ایستد. اسکیت را می توان در حالت جابجایی پاها در حین حرکت ، مورد استفاده قرار داد. سطح کفه ها بایک نوار محکم پوشیده می شود. مثل اسکیت بر روی صفحه ، این نوع اسکیت هم هیچ نوع محدودیتی به جز نیروی جاذبه زمین و نوار نگهدارنده ندارد. اسکیت سوار می تواند در هر زمان یک و یا هر دو پایش را جابجا کند. اسکیت سوار با توجه به سمت و سوی حرکتش ، رو به طرف کناری مسیر حرکت می کند.
بر روی سطوح مسطح و یا سر بالایی ، اسکیت سواران با انجام حرکات مارپیچی و عقب و جلو کردن پاها خود را حرکت می دهند که در نتیجه مسیر این حرکت به شکل S می شود. در هنگام پایین رفتن از سراشیبی ها، اسکیت ها مثل تخته برف سواری و یا تخته اسکیت معمولی رانده می شوند که در این حالت با حرکات مارپیچ به حرکت خود سرعت می دهد. نیروی جاذبه و هوا مهمترین عوامل دشوار کننده این نوع ورزش می باشند، چرا که بر روی اسکیت سطح بسیار کوچکی وجود دارد که بتوان بر روی آن قرار گرفت و در هنگام پرش به سمت بالا ، این صفحه کوچک از پا جدا می شود. برخی از اسکیت سواران با تجربه بر این مشکلات غلبه کرده اندو هم اکنون فیلمهای زیادی هم در مورد انجام پرش به هوا وجود دارد که در آنها ، اسکیت سواران از هیچ تسمه نگهدارنده ای استفاده نمی کنند.
اسکیتهای یک چرخ ، فقط توسط شرکت ابداع کننده آن یعنی «Freeline Skates , Inc » در آمریکا تولید می شوند.
استفاده از این نوع اسکیت در ایالت متحده ، اروپا و شرق دور محبوبیت خاصی پیدا کرده است.
اصول تکنیکی:
• اسکیتهای فری لاین (یک چرخ) دارای ساختار بسیار محکم و یک تکه از جنس آلومینیم می باشند.
• کف این نوع اسکیت دارای ابعادی به اندازه اینچ در اینچ می باشد.(5/16 میلی متر در 8/13 میلی متر)
• ارتفاع کفه با چرخ استاندارد کارخانه از سطح زمین برابر با اینچ (5/98 میلی متر) می باشد.
• قطر چرخها برابر با اینچ (70 میلی متر) و ضخامت آنها اینچ (44 میلی متر می باشد. می توان از بعضی دیگر از انواع چرخهای اسکیت که با این اندازه ها تولید می شوند بعنوان جایگزین استفاده کرد.
• نگهدارنده چرخها از نوع Abec-5 می باشد . تمام نگهدارنده ها در یک اندازه می باشند. (6.8 ملیل متر و 8 میلی متر (قطر سوراخ مرکزی)
تاریخچه شرکت تولید کننده:
اسکیتهای فری لاین توسط راین فارلی و دوست دوران دبیرستانش کریس سالوادور ابداع شد. در سال 2006 شرکت فری لاین شروع به تولید اسکیتهای با این نام گردید. این اسکیتها مجهز به چرخهای قرمز بودند. امروزه دیگر از این نوع مشخصات در اسکیتهای فری لاین دیده نمی شود.
کرف بال
کرف بال یک بازی تیمی با توپ است که از بسیاری جهات شبیه به نتبال می باشد. این ورزش در بیش از 50 کشور جهان بازی می شود. بیشترین بازیکنان این نوع ورزش اختصاص به کشورهای هلند و بلژیک دارد ساختار تیمی در کرف بال متفاوت از دیگر ورزشهاست زیرا اعضای تیم مختلط می باشند. یک تیم کرف بال متشکل از 4 مرد و 4 زن می باشد.
نحوه بازی: کرف بال بر روی یک زمین که به دو قسمت تقسیم می شود، انجام می گردد که به هر کدام از این نیمه ها ، منطقه گفته می شود.در هر منطقه یک تیرک وجود دارد که در بالای آن یک سبد قرار گرفته است.این تیرک در فاصله دو سوم زمین ، بین خط مرکزی و خط عقبی منطقه قرار می گیرد. این ورزش را می توان هم در محیط بیرون و هم در سالن بازی کرد. توپ بازی شبیه به توپ فوتبال است. در هر بازی دو تیم شرکت می کند که هر تیم متشکل از 8 بازیکن است : 4زن و 4 مرددر هر تیم (حمله و دفاع). بازیکنان بر اساس میزان پرتاب توپ به سبد تیم مقابل امتیاز می گیرند . پس از به ثمر رساندن دو گل، اعضای تیمها مناطق خود را عوض می کنند: مدافعان جای خود را با مهاجمان عوض می کنند. در زمان استراحت بین دو نیمه ، هر دو تیم جای خود را با یکدیگر عوض می کنند.
تاریحچه:
نیکوبروخیسن ، معلم هلندی ، در سال 1902 پس از یک بازدید از کشور سوئد ، یک بازی با نام رینگ بول را فرا گرفت. در بازی رینگ بول امتیازات بر اساس تعداد پرتاب توپ به درون یک حلقه که در بالای یک دیرک 3 متری قرار گرفته است ، به بازیکنان داده می شود. پس از اینکه به هلند بازگشت ، او به جای این حلقه از یک سبد استفاده کرد (که در زبان هلندی به این سبد «کرف» یا «مند» گفته می شود.) و قوانین این بازی را ساده تر کرد. از آنجائیکه مدرسه او یک مدرسه مختلط بود ، او سیستمی را برای این بازی طراحی کرد تا مردان و زنان بتوانند در قالب یک تیم با هم بازی کنند. و اینگونه ، کرف بال متولد شد.
فلسفه کرف بال:
کرف بال یک ورزش تیمی است . کلاسهای فردی ضروری است اما جای خاصی برای بازی یک نفره وجود ندارد. عضویت در یک تیم به معنای کار گروهی است. دویدن با توپ و یا دریبل در این بازی جایی ندارد. بازیکنی که در حین دویدن به توپ می رسد باید حداکثر پس از دو قدم متوقف شود و توپ را به بازیکن دیگر پاس دهد.
کرف بال یک ورزش مختلط است . زنان و مردان در کنار هم بازی می کنند . اما از آنجائیکه زنان هم مثل مردان از مهارتهای تاکتیکی برخوردار هستند ، مردان هر دو تیم و زنان هر دو تیم با هم دوئل می کنند. بنابراین در این بازی زنان و مردان بر علیه هم نیستند و یک زن نمی تواند مدافع و مراقب یک مرد باشد و بالعکس.
سوم اینکه ، کرف بال یک بازی تاکتیکی است. هر کدام از تیمها در تلاش است تا با استفاده از مهارتهای تاکتیکی مجموعه تیمی ، گلهای بیشتر و در نتیجه امتیازات بیشتری بدست آورد. قوانین بازی هم بر این اساس استوارند و از اعمال فشار فیزیکی برای غلبه بر بازی جلوگیری می کنند. یعنی برخوردهای فیزیکی در این بازی ممنوع است. نگه داشتن ، ضربه زدن و مسدود کردن یک بازیکن در این بازی مجاز نیست. همچنین لگد زدن و یا ضربه زدن با مشت هم در این بازی مجاز نمی باشد. هیچ کس نمی تواند جای دیرک را تعویض کند.
قانون دیگری که این بازی را تبدیل به یک بازی بسیار تکنیکی می کند این است که بازیکن نمی تواند در هنگام دفاع بازیکن تیم مقابل ، امتیاز بگیرد. این حالت زمانی اتفاق می افتد که مدافع به دیرک نزدیکتر است و در مقابل حریفش قرار گرفته است و فاصله آن به اندازه یک دست می باشد و در حال مسدود کردن مسیر حرک توپ می باشد.
شهرت بازی :
کرف بال یک ورزش محبوب در منطقه بنلوکس می باشد و حداقل در 50 کشور دارای یک کمیته ملی می باشد. تاکید این بازی بر روی تساوی جنسیت در بازی ، آرام بودن بازی ، عدم اجازه برخوردهای فیزیکی و ترغیب بازیکنان برای استفاده از تاکتیک به جای نیر.ی فیزیکی ، به محبوبیت این بازی افزوده است.
کرف بال بین المللی:
معمولاً ف کرف بال بیشتر در هلند و بلژیک بازی می شود، در طول بازیهای المپیک 1920 و 1928 این بازی صرفاً یک بازی نمایشی بوده است (که در آنترپ و آمستردام برگزار شد.)
فدراسیون بین المللی کرف بال در سال 1993 تاسیس گردید و پس از آن شمار بسیاری از فدراسیون های ملی کرف بال بوجود آمد. از سال 1985 کرف بال در بازیهای جهانی جای خود را باز کرده است.
رقابتهای جهانی از سال 1978 هر چهار سال یکبار برگزار می شوند که در اغلب این رقابتها ، تیمهای هلند یا بلژیک برنده میدان بوده اند. اخیراً کشور هونگ کونگ رقابتهای آسیا اقیانوسیه را در سال 2006 بعنوان اولین تورثومنت بین المللی میزبانی کرد و در سال 2007 هم ، نیوزیلند رقابتهای جوانان آسیا اقیانوسیه را میزبانی کرد.
موج سواری با کایت:
موج سواری با کمک کایت که همچنین تخته سواری با کایت هم نامیده می شود، با کمک یک کایت یزرگ انجام می شود که موج سوار را که بر روی یک تخته کوچک سوار است بر روی آب می کشد.
فرد کایت سوار از یک تخته مخصوص که دارای جای پا می باشد استفاده می کند و بدین وسیله می تواند قدرت حرکتی کایت را کنترل کند ، این ورزش هنوز در مراحل ابتدایی شکل گیری است ، اما به سرعت در بین مردم محبوبیت می یابد ، در سال 2006 تعداد افراد کایت سوار حدود 150000 تا 200000 نفر تخمین زده می شد.
این ورزش به دلیل ابداعاتی که در طراحی کایت ، سیستم های رهایی ایمنی و ساختار آن صورت گرفته است ، از امنیت بیشتری برخوردار است. بسیاری از تکنیکهای حرکت در این ورزش ، مناسب برای کایت سواران و شرایط مختلف می باشد، تکنیکهایی همچون حالت تعقیب ، حالت آزاد ، پرش و دویدن.
موج سواری با کمک کایت یکی دیگر از اشکال ورزشهای تلفیقی است که شامل تخته اسکیت سواری با کمک کایت ، اسکیت روی برف با کمک کایت ، پرش با کایت و ... می شود که در تمامی آنها از نیروی حرکتی کایت برای راندن تخته ها در دریا استفاده می شود.
تاریخچه:
استفاده از کایت برای راندن برای اولین بار در قرن سیزدهم به چینی ها نسبت داده می شود.در دهه 1800 میلادی ، جورج پوکوک کایتهای بزرگی را برای راندن بر روی زمین و قایق ها بر روی آب مورد استفاده قرار داد که برای کنترل آن از یک سیستم کنترل 4 خطه استفاده می کرد ، سیستمی مشابه با چیزی که امروزه از آن استفاده می شود. هم ارابه ها هم قایق ها می توانستند جهت خود را تغییر داده و در مسیر باد حرکت کنند . کایتها می توانستند برای یک مدت مداوم در هوا پرواز کنند، هدف از این کار استفاده از نیروی کایت به جای نیروی اسب برای حرکت بود تا بدین وسیله از دادن مالیات برای اسب که در آن زمان رایج بود ، خلاصی یابند. در سال 1903 ، ساموئل کودی که پیشکسوت فن هوانوردی بود ، کایتهای مخصوص پرواز انسان را ساخت و موفق به عبور از کانال انگلیسی با یک قایق کوجک از جنس کتان شد که با نیروی کایت حرکت می کرد.
در اواخر دهه 1970 تولید انواع کایتهای کولار و سپس اسپکترا و همچنین کایتهای قابل کنترل دیگر که کارایی بالا داشتند ، باعث گردید تا از نیروی کایت برای کشش استفاده گردد. در سال 1978 کایت فلکسی فویل که ساخته «یان دیز» بود قایق تورنادو را با سرعتی بالغ بر 40 کیلومتر در ساعت کشید .
در دهه 1980 تلاشهایی برای حرکت با کایت صورت گرفت و موفقیتهایی هم در اسکیت روی یخ ، اسکس روی برف، اسکی روی آب و اسکیت با کمک کایت بدست آمد.
دو برادر با نامهای برونو لگاگنوس و دومینیک لگاگنوس اهل سواحل آتلانتیک در فرانسه در اواخر دهه 1970 و اوایل دهه 1980 طراحیهایی برای کایتهای مخصوص موج سواری انجام دادند و بالاخره در نوامبر 1984 اولین کایت که قابلیت باد شدن را داشت به نام خود ثبت کردند و این اختراع تاکنون توسط بسیاری از شرکتهای سازنده کایت مورد استفاده قرار گرفته است .
رکوردهای سرعت:
در حال حاضر بیشترین رکورد در ارتفاع بالای 500 متر (1640 پا) متعلق به الکساندر کازرگو می باشد که سرعت در این رکورد 7/88 کیلومتر در ساعت (92/47گره) بوده است .
محدودیتها:
موج سواری با کایت در بعضی مناطق محدود یا ممنوع شده است . این محدودیتها معمولاً برای امنیت ، جلوگیری از ترافیک در سواحل و همچنین ضعف در آموزش این ورزش می باشد. هنگامیکه ورزشکاران این رشته سازماندهی شوند، این محدودیتها هم برداشته می شوند. یکی از دلایلی که ورزشکاران حرفه ای نگرانی بیشتری در مورد ایمنی و کیفیت بالای تجهیزاتشان دارند این است که دچار ممنوعیت و محدودیت در ورزش مورد علاقه شان نشوند .
معمولاً تمامی مناطق علامت مخصوصی برای ممنوعیت این ورزش ندارند. فقط شما می توانید با شنیدن صدای نگهبان پارک یا غریق نجات و یا دیگر مقامات مسئول از محدودیت و ممنوعیت انجام این ورزش در آن منطقه اطلاع یابند. بنابراین اگر شما موج سوارانی را در یک منطقه مشاهده کردید ، احتمالاً در آن محدوده ، ممنوعیتی برای انجام این ورزش وجود ندارد. هنگامی که وارد یک منطقه جدید می شوید حتماً پیش از انجام هرگونه ورزش در مورد محدودیتهای آن منطقه سوال کنید . این سوال ساده به شما کمک می کند که با استرس کمتری ورزش خود را انجام دهید و برخوردهای کمتری با مقامات و مسئولان آن منطقه خواهید داشت . اگر ورزشکاران دیگر به شما توصیه هایی کردند ، مثلاً از یک اندازه خاص کایت استفاده نکنید، به حرف آنان گوش کرده و جای خود را به نقطه مناسبتری تغییر دهید. در صورت عدم توجه به این توصیه ها شاید حوادث و تصادفاتی برای شما اتفاق بیفتد.
تجهیزات:
برای انجام موج سواری با کمک کایت ، چندین وسیله اصلی مورد نیاز می باشد .
الف)کایت
کایت ها با علائم(LEI(R) ، BOW(L) ، Foil(T در بازار موجود می باشند. در حالت کلی کایتها به دو شکل کلی موجود می باشند:
کایتهایی که قابلیت باد شدن دارند(Leading dge inflatables) و کایتهایی که دارای صفحات معمولی می باشند (Foil kites).
کایتهایی که قابلیت باد شدن دارند به عنوان کایتهای LEI یا کایتهای C شکل هم شناخته می شوند و غالباً از جنس نایلون مقاوم در برابر پارگی ساخته می شوند که لبه های آنها قابلیت باد شدن دارند . این قابلیت باد شدن ، به کایت شکل خاصی می دهد و مچنین در صورت سقوط کایت در آب ، آن را غوطه ور نگه می دارد . کایتهای LEI محبوبترین انتخاب در میان اغلب ورزشکاران این رشته می باشند زیرا عکس العمل حرکتی آنها سریع و به راحتی قابل کنترل می باشند و در صورت سقوط در آب به سرعت می توان آنها را دوباره به پرواز درآورد.اگر یک کایت LEI با شدت زیاد به سطح آب یا زمین برخورد کند ، بادکنکهای ان می ترکند و یا کایت پاره می شود .
در سال 2005 کایتهای BOW (که با عنوان کایتهای Flat LEI هم شناخته می شوند.)با لبه هایی از جنس کرباس ساخته شدند که لبه های انها دارای ابزار کنترل می باشند . این قابلیت باعث می شود که زاویه حرکتی کایت بیشتر تنظیم گردد و بنابراین میزان و گستره سرعت بوجود آمده از کایتهای LEI پیشین بسیار بیشتر خواهد بود. به آسانی می توان قدرت این کایتها را کنترل کرد به همین دلیل قابلیت ایمنی آنها بالاست. همچنین این کایتها میزان بیشتری از باد را در مقایسه با کایتهای C شکل مورد استفاده قرار می دهند. قابلیت تنظیم زاویه پرواز کایت باعث می شود که در هنگام سقوط در آب با سرعت بیشتری دوباره به پرواز دربیایند. کایتهای BOW در میان ورزشکاران مبتدی و حرفه ای رشته موج سواری با کایت از محبوبیت بیشتری برخوردار می باشند. اغلب سازندگان کایتهای LEI در سال 2006، گونه ای از کایتهای BOW را تولید کردند.
ب) کایتهای Foil هم معمولاً به طور استاندارد دارای کیسه های هوایی می باشند تا بتوان بدین وسیله آنها را به پرواز درآورند و همچنین دارای ابزارهایی برای مهار و نگهداری کمان کایت در حین پرواز می باشند که از این نظر مشابه پاراگلایدر می باشند، اینگونه از کایتها معمولاً بصورت ساختار کیسه هوایی باز یا بسته طراحی می شوند. کیسه های هوایی باز معمولاً با کمک جریان هوای ثابت که درون مجراهای هوایی دمیده می شود، باد می شوند اما در صورت سقوط در آب معمولاً پرواز مجدد آنها غیر ممکن است زیرا زود خیس می شوند و امکان باد کردن آن ها وجود ندارد.
کیسه های هوایی بسته تقریباً شبیه به کیسه های هوایی باز هستند با این تفاوت که آن ها را در خود نگه می دارند و در نتیجه کایت متورم به نظر می رسد. در صورت سقوط کایت در آب ، امکان پرواز مجدد آن راحت تر می باشد ، یک ابزار کشنده ثابت که در قسمت انتقال قدرت تعبیه شده است این کار را ساده تر کرده است.
نوشته شده در پنجشنبه سی و یکم شهریور ۱۳۹۰ ساعت 12:22 توسط |