به گزارش جام نیوز، فصل نقل و انتقالات لیگ بیستم شامگاه چهارشنبه ۲۸ آبان رسما به پایان رسید و از این پس باشگاه ها تنها می توانند بازیکن آزاد جذب کنند.
تیم ها بعد از بسته شدن پنجره در صورت داشتن جای خالی در لیست خود، می توانند سه بازیکن آزاد جذب کنند.
پرسپولیس پیش از آغاز لیگ بیستم این بازیکنان را از دست داد:
علیرضا بیرانوند
محمد نادری
امیر روستایی
شجاع خلیل زاده
علی علیپور
محسن ربیع خواه
مهدی ترابی
کریستین اوساگونا
بازیکنان زیر هم به پرسپولیس اضافه شدند:
آرمان رمضانی
احسان پهلوان
حامد لک
سعید آقایی
علی شجاعی
عیسی آل کثیر
محمد شریفی
میلاد سرلک
محمد مهدی مهدی خانی(در فینال آسیا نمی تواند بازی کند)
پرسپولیس نسبت به فصل گذشته هشت بازیکن را از دست داد که شش بازیکن از این هشت نفر بازیکنان اصلی بودند و این برای یک تیم فوتبال فاجعه است، حتی اگر شش فوق ستاره هم به جای آنها جذب شود هماهنگی و جا افتادن آنها برای هر تیمی در جهان جای اما و اگر دارد.
با احتساب نفرات جدا شده و جذب شده پرسپولیس در حال حاضر تنها دو مدافع وسط تخصصی یعنی سیدجلال حسینی و محمدحسین کنعانی را دارد. در خط حمله هم مهدی عبدی و آرمان رمضانی تنها مهاجمان تخصصی این تیم هستند و سایر بازیکنان پست اصلی شان مهاجم نبوده است.
در این دوره تمام عواملی که می توانست به تضعیف و خالی کردن یک تیم بینجامد همزمان بر سر پرسپولیس آوار شد. از انتصاب بدترین مدیران سیاسی و غیرورزشی گرفته تا مانع سقف قرارداد، ندادن پیش پرداخت به بازیکنان جدید، نبود بودجه به دلیل پرداخت بدهی احکام فیفا، بسته شدن بی موقع پنجره نقل و انتقالات، از دست دادن دو بازیکن دیگر پس از بسته شدن پنجره، توافق برای بازیکن نگرفتن از رقیب، نمایش مبارزه با ایجنت‌ها، ورود نهادهای نظارتی و استقرار بازرس در باشگاه، فسخ یک طرفه قراردادها، تاکید بی‌موقع به بلندمدت بودن قرارداد، مخالفت با تقاضای افزایش قرارداد بازیکنان قبلی و…
هر بازیکنی کادرفنی خواست گزینه دوم و سومش جذب شد، هر ستاره ای خواستند حفظ شود جدا شد، هر پستی از کمبود بازیکن صحبت کرد وضع بدتر شد. با وجود اینکه خریدهای بادرایتی توسط کادرفنی انجام شد، بهترین دروازه بان، بهترین مدافع، بهترین هافبک و بهترین مهاجم لیگ از پرسپولیس جدا شدند و تنها شانس پرسپولیس داشتن یک کادرفنی بی نظیر بود که از چوب خشک می تواند بازی بگیرد و این روزهای سیاه و این عملکرد فاجعه بار وزارت ورزش و انتخابهایش که می توانست پرسپولیس را تبدیل به ویرانه ای کند که سالها در حاشیه های عدم نتیجه گیری فرو برود را نجات داد.
نتیجه تمام این عوامل که دست به دست هم داد ترکیبی است که به شدت در پست های مختلف نامتوازن است، آن هم در شرایطی که تیمهای رقیب در هر پست حتی دو یا سه بازیکن دارند و هوادار در طول فصل باید با درک این شرایط فشار را از روی کادرفنی با دست بسته بردارد تا بدون ایجاد حاشیه برای تیم از این مقطع تاریخی تا رسیدن به قهرمانی آسیا عبور کند.