نویسنده : علی بجنوردی
| زمان انتشار :
08 آذر 1399 ساعت 23:54
مبدأ عضله:
تارهای بخش فوقانی: قاعده جمجمه، برجستگی استخوان پس‌سری
تارهای بخش میانی: زوائد خاری (شوکی) هفتمین مهره گردنی و سه مهره فوقانی پشتی
تارهای بخش تحتانی: زوائد خاری (شوکی) چهارمین تا دوازدهمین مهره پشتی
انتهای عضله:
تارهای بخش فوقانی: یک‌سوم بخش خارجی سطح خلفی استخوان ترقوه
تارهای بخش میانی: لبه داخلی زائده آخرمی و لبه فوقانی خار کتف
تارهای بخش تحتانی: فضای سه‌گوش واقع در ریشه خار کتف
عمل عضله:
تارهای بخش فوقانی: بالا بردن، چرخش بالایی و نزدیک کردن کتف و باز کردن و چرخش سر
تارهای بخش میانی: بالا بردن و نزدیک کردن کتف
تارهای بخش تحتانی: پایین آوردن و چرخش بالایی
محل لمس عضله:عضله ذوزنقه، عضله بزرگی است که از بالا به پایین، سطح وسیعی را از ناحیه گردن تا دوازدهمین مهره پشتی و به‌طور عرضی نیز ستون مهره تا استخوان کتف را در برمی‌گیرد.
نحوه تقویت عضله ذوزنقه: تارهای بخش فوقانی عضله ذوزنقه، نازک و نسبتاً ضعیف هستند. تارهای این بخش از عضله ذوزنقه، استخوان ترقوه را اندکی به‌طرف بالا می‌کشند. آن‌ها به‌عنوان حرکت دهنده سر اهمیت کمتری دارند.
تارهای بخش میانی این عضله ضخیم‌تر و قوی‌تر بوده، حرکات قوی و نیرومند بالا بردن کتف و نزدیک کردن کتف را انجام می‌دهند.
تارهای بخش تحتانی نیز در اجرای حرکات نزدیک کردن و چرخش بالایی استخوان کتف، به تارهای بخش میانی و عضلات دیگر کمک می‌کنند.
زمانی که هر سه بخش عضله ذوزنقه باهم منقبض می‌شوند، آن‌ها موجب کشش استخوان کتف به‌طرف بالا و در همان حال، باعث نزدیک کردن کتف به‌طرف ستون مهره می‌شوند. عمل نوبه‌ای این عضله این است که استخوان کتف را به‌طور محکم در جای خود ثابت کند تا عضله دالی کارش را به‌طور مؤثری انجام دهد، از سوی دیگر با عمل مستمر خود، استخوان کتف را به‌طرف بالا چرخانده، به دست‌ها اجازه می‌دهد که به بالای سر برده شوند.
عضله ذوزنقه همیشه هنگام بلند کردن اشیاء توسط دست‌ها از کشیده شدن حفره دوری استخوان کتف به‌طرف پایین جلوگیری می‌کند. عمل نوبه‌ای این عضله، به هنگام نگه‌داشتن یک شیء در بالای سر نیز ملاحظه می‌شود. برای نگه‌داشتن افقی بازو در کنار بدن (حرکت صلیب)، عضله ذوزنقه با عمل نوبه‌ای خود استخوان کتف را در جای خود محکم و ثابت می‌کند و در همان حال، عضله دالی نیز استخوان بازو را به‌طور افقی در کنار بدن نگه می‌دارد. هنگام بلند کردن اشیاء با دست‌ها (مانند زمانی که یک چرخ‌دستی سنگین را بلند می‌کنیم)، عضله ذوزنقه به‌طور فعالی به‌کاربرده می‌شود. این عضله از کشیده شدن استخوان کتف به‌طرف پایین جلوگیری می‌کند. همچنین، عضله ذوزنقه به هنگام حمل اشیاء روی شانه به فعالیت واداشته می‌شود.
با انجام تمرینات بالا انداختن شانه (شراگ)با هالتر یا دمبل می‌توان تارهای بخش فوقانی و میانی عضله ذوزنقه را تقویت کرد. تارهای بخش میانی و تحتانی عضله ذوزنقه را می‌توان با انجام تمرینات پارویی تقویت کرد.
برای تقویت بخش میانی ذوزنقه، حرکت کشش طناب به صورت را انجام دهید. برای تقویت بخش تحتانی ذوزنقه، حرکت نشر از جلو دمر روی میز شیب دار را انجام دهید. برای مشاهده تمرینات تقویتی برای عضله ذوزنقه به “کتاب حرکت شناسی در بدنسازی” مراجعه کنید.
