درمان چسبندگی تاندون دست

درباره درمان چسبندگی عصب دست

درمان چسبندگی عصب دست : از عمده ترین دلایل چسبندگی عصب دست می توان به فشردگی و گیر افتادن اعصاب در بخش های مختلف از جمله در قسمت مچ دست اشاره نمود.

فرآیند حس و حرکت دست توسط سه عصب مدیان، اولنا و رادیال انجام می گیرد. در این فرآیند عصب مدیان جهت رسیدن به انگشتان دست از میان مچ که مشابه یک تونل تحت عنوان تونل کارپ می باشد عبور می کند.

چنانچه طی عبور از تونل کارپ ، عصب مدیان به هر دلیلی تحت فشار قرار گیرد علایمی از قبیل گزگز شدن دست ، مور مور شدن دست ، احساس سوزش و درد در دست می شود و منجر به خواب رفتگی انگشتان دست می گردد. خواب رفتگی دست غالبا در طول شب و اوایل صبح رخ می دهد ، اما با پیشرفت بیماری خواب رفتگی انگشتان دست در طول روز نیز اتفاق خواهد افتاد.

توجه داشته باشید که تشخیص صحیح و به هنگام چسبندگی عصب دست ، می تواند در راستای درمان این عارضه ؛ بسیار موثر واقع گردد.

علائم چسبندگی عصب دست

از شایع ترین نشانه های چسبندگی دست ، احساس گز‌گز شدن ، احساس درد ، سوزن سوزن شدن و احساس تورم بدون وجود علائم مشهود در انگشتان دست می باشد. این حالات تنها محدود به انگشتان دست نبوده و ممکن است در ناحیه ساعد ، بازو و شانه نیز اختلالاتی در انجام فعالیت های ظریف نظیر گرفتن شی سبک در دست  گردد.

عمدتا نشانه های این بیماری در انگشت شست و دو انگشت جانبی آن بروز می کند و در صورت پیشرفت بیماری و عدم درمان ، قطعا علائم بیماری به دو انگشت دیگر دست نیز گسترش می یابد. البته خواهیم دید که در این شرایط ، درد حاصل از بیماری کاهش یافته و عضلات دست که روی حرکات شست اثر گذارند تحلیل می یابند و فرد دچار عدم توانایی در نگهداری اشیا در دست می گردد و متاسفانه بهبود این حالت امکان پذیر نمی باشد.

علائمی که به آن ها اشاره نمودیم در هنگام شب بر شدت آن ها افزوده می شود و حتی در برخی موارد درد به قدری شدید است که باعث بیدار شدن فرد از خواب می شود.

علت ایجاد چسبندگی عصب دست

عوامل متعددی سبب ایجاد چسبندگی کف دست می شوند ، با پیشرفت این بیماری قدرت انگشتان دست کاهش یافته و عضلات دست لاغر می شوند.

شایع ترین علت ایجاد حالت چسبندگی کف دست ، انجام حرکات تکراری دست به عنوان مثال در شغل هایی نظیر قالیبافی و غیره می باشد.

از دیگر علل ایجاد این عارضه ییماریهایی نظیر رماتیسم مفصلی ، دیابت ، كم كاری تیروئید و تغییرات هورمونی طی دوران بارداری و یائسگی می باشد.

آیا چسبندگی عصب دست می تواند موجب مور مور شدن انگشتان دست شود ؟

در وسط مچ دست ، تونلی تحت عنوان تونل کارپ وجود دارد که یک عصب و ۹ تاندون از آن عبور می کنند.

چنانچه در این تونل ؛ فضا برای عصب مدیان ، کم شود ؛ قاعدتا فشار زیادی به آن وارد خواهد شد که در صورت ازدیاد این فشار ، تدریجا عصب دست آسیب می بیند.

طی این اختلال ؛ علائمی مانند بی حسی ، مورمور شدن و گزگز در انگشت شست ، اشاره و انگشت وسط بروز می نماید که در صورت انتشار علائم به کف دست ؛ به کمک نوار عصب اقدام به تشخیص علل درد می گردد.

تشخیص چسبندگی عصب دست

جهت تشخیص چسبندگی عصب دست ، در وهله اول باید بیمار مورد بررسی و معاینه دقیق قرار گیرد.

پزشک متخصص پس از معاینه دقیق بیمار ؛ جهت حصول اطمینان از وجود این عارضه ، انجام نوار عصب و عضله را تجویز خواهد نمود.

نوار عصب و عضله ، دقیق ترین روش جهت تشخیص این بیماری می باشد ؛ چرا که علائم این بیماری ممکن است ناشی از بیماری های دیگری نظیر دیسک گردن ، دنده گردنی ، آرتروز مفصل قاعده شست ، التهاب رباط های مچ دست و دیابت بروز نماید و با بیماری چسبندگی عصب دست اشتباه گرفته شود.

مقصود از دنده گردنی ؛ وجود یک دنده اضافی در ناحیه گردن است که سبب ایجاد درد گردن ، مور مور شدن و گزگز کردن دست ها شده و در مواقعی که نیاز به انجام برخی فعالیت هایی باشد که نیاز به بلند کردن دست وجود دارد ، بیمار در دست های خود احساس ضعف خواهد کرد.

در این موارد ممکن است ، فرد این بیماری را با چسبندگی عصب دست اشتباه بگیرد.

لازم به ذکر است در برخی موارد ، مشکلات مغزی و نخاعی نیز می توانند علائم این بیماری را به دنبال داشته باشند ؛ به عنوان مثال به ندرت مشاهده می شود که بیماری ام اس ، علائمی مشابه بیماری چسبندگی عصب دست را از خود بروز دهد.

بر اساس مطالب فوق الذکر می توان اذعان داشت که نوار عصب و عضله ، دقیق ترین راه جهت تشخیص این بیماری می باشد ؛ بنابراین تجویز و انجام آن از ضرورت ویژه ای برخوردار است.

توجه داشته باشید که در صورت عدم تشخیص به موقع و صحیح بیماری چسبندگی عصب دست ، حتی پس از جراحی نیز ممکن است فرد همچنان با برخی از علائم این بیماری مواجه باشد.

روش های درمان چسبندگی عصب دست

در راستای درمان چسبندگی عصب دست راهکارهای متعددی وجود دارد که در زیر به آن ها اشاره می نماییم :

• پرهیز از حرکات تکراری دست
• تصحیح وضعیت نشستن
• اصلاح وضعیت قرارگیری مچ دست در حین کار
• استفاده شبانه روزی از مچ بند مخصوص در سه ماه اول پس از ابتلا به بیماری
• تنظیم بودن زاویه مچ بند
• تزریق كورتیكو استروئید و مدالیتی ها
• خودداری از استفاده از ابزاری که منجر به ایجاد لرزش در دست می شوند.
• مصرف برخی داروهای خاص که توسط پزشک متخصص تجویز می گردد.
• انجام اولتراسوند و لیزر درمانی

جراحی چسبندگی عصب دست

چنانچه فرد در مقابل روش های درمانی غیرجراحی مقاومت نشان دهد ، عضلات دست تحلیل رفته باشند یا در نتیجه نوار عصب و عضله نشانه هایی از درگیری شدید عصب مشاهده گردد ، به منظور درمان چسبندگی عصب دست انجام جراحی توصیه می شود.