فعالیت بدنی برای کودکان ضروری است در این یادداشت درباره دلایل اهمیت و فواید ورزش در مدرسه صحبت می کنیم.
یکی از برنامه های ثابت و پرطرفدار در برنامه مدارس تربیت بدنی است. تربیت بدنی و ورزش مقوله ای است که در هر اجتماعی جایگاه ویژه ای دارد و نقش آن در شکوفایی استعداد های مختلف افراد و متعاقب آن تقویت و افزایش ظرفیت های اخلاقی، تربیتی، جسمانی ، ذهنی، عقلی، مهارتی، عاطفی و اجتماعی افراد انکار ناپذیر است، تربیت بدنی بخشی از تعلیم و تربیت است و باعث رشد ابعاد شخصیتی و شناختی و اجتماعی کودکان می شود.
در حالی که تحقیقات نشان داده اند دختران و پسران ایرانی این نظر را دارند که تربیت بدنی و ورزش مدرسه ای به آنها کمک کرده تا بدنی آماده و سالم داشته باشند گاهی می بینیم که این مقوله مهم در مدارس نادیده گرفته می شود و ساعت آن صرف دروس نظری می گردد. این در حالی است که کودکان بطور تقریبی یک سوم ساعات روز خود را در مدرسه می گذارنند و امکان دارد در خارج از مدرسه فرصتی برای ورزش نداشته باشند. در زیر به تشریح دلایلی که مفید بودن ورزش در مدارس را توضیح می دهد می پردازیم:
جلوگیری ازچاقی تغییر شیوه زندگی بویژه علاقه کودکان به غذا های پرکالری جذاب با ترکیبات نامطلوب، مصرف میان وعده ها و غذاهای چرب و شیرین، کاهش مصرف مواد غذایی دارای فیبر و عدم تحرک باعث بروز پدیده ی چاقی شده است و
رشد این پدیده از دهه هشتاد دوبرابر قبل شده است بسیاری از والدین چاقی کودکان را دلیل سلامت آنها می دانند و برنامه ای برای رفع آن نمی ریزند. این در حالی است که چاقی حتی در کودکان باعث بیماری هایی از جمله بیماری های عروقی می گردد. بوسیله کنترل تغذیه و تاکید به تغذیه سالم در مدارس و همچنین گنجاندن برنامه ورزشی منظم در مدرسه می توان از چاقی کودکان جلوگیری به عمل آورد.
تقویت حرکات درشت: کودکان در سن ابتدایی پیشرفت های چشمگیری درحرکات درشت مانند دویدن، پریدن و لی لی کردن و با توپ بازی کردن دارند. این حرکات نیاز به تقویت دارند و تقویت و پیشرفت آنها نشانه رشد سالم مغز است. بنابر ایت ورزش در مدرسه علاوه بر تاثیر بر جسم بر تقویت مهارت های ذهنی هم تاثیر گذار است.
هماهنگی دست و پا و چشم: هماهنگی حرکات اعضای بدن نیز نشانه سلامت کارکرد مغز است و با بازی های ورزشی مانند فوتبال و والیبال، بدمینتون و حرکات نرمشی می توان به تقویت آن پرداخت. عدم هماهنگی اعضا نشانه ی اختلالات حرکتی و ذهنی است که می تواند بر یادگیری تاثیر سو گذارد. بوسیله ورزش می توان این حرکات را تقویت کرد.
استفاده از انرژی: کودکان دبستانی سرشار از انرژی هستند و نیاز به فعالیت دارند. آپارتمان نشینی و بازی های کامپوتری مانع رشدشان می شود و هنگامی که نتوانند انرژی خود را تخلیه کنند دچار اختلالات ذهنی و حرکتی می شوند. حضور در محیط فراخ مدرسه فرصتی است برای کودکان( به خصوص کودکانی که هر دو والدینشان شاغل هستند) تا خارج از محیط بسته و کوچک خانه به فعالیت بپردازند.
مهارت های اجتماعی و کار گروهی: باید برای اجتماعی شدن کودکان بوسیله تربیت بدنی تلاش کرد. ساعت های ورزش در مدارس زمان مناسبی است که کودکان به بازی و فعالیت گروهی بپردازند. در کلاس درس به دلیل اینکه بیشتر معلم در حال صحبت و تدریس است ارتباط بین دانش آموزان به خوبی امکان پذیر نیست اما در ساعات ورزش دانش آموزان آزاد هستند و می توانند با رهبری معلم کارهای بدنی را به صورت گروهی انجام دهند و مفهوم جمع و ارتباط مثبت و موثر با همسالان را بیاموزند و اجتماعی بودن را تمرین کنند.
ورزش از موضوعات درسی مهم است و باید اهمیت آن در مدرسه ها جدی گرفته شود و جایگزینی آن با دروس دیگر جایز نیست و شاید به ظاهر کم اهمیت باشد ولی فعالیت بدنی در واقع به یادگیری دروس نظری کمک شایانی می کند.
نتیجه: بوسیله برنامه منظم ورزشی در مدارس می توان به تقویت حرکات دانش آموزان، مهارت های اجتماعی و سلامت جسمانی آنها یاری رساند.