لگن درد چیست؟
لگن درد اصطلاحی است که برای توصیف درد در سمت بیرونی ران استفاده می شود. درد می تواند به طور ناگهانی شروع شود و یا به تدریج با گذشت زمان شدیدتر شود. بسیاری از مردم درد لگن را شب ها تجربه می کنند. لگن درد در زنان شایع تر از مردان است و بیشتر در زنان سن ۴۰-۶۰ سال شایع است، که عمدتا ناشی از صدمه یا استفاده ی بیش از حد از مفاصل است، گرچه علل دیگری نیز وجود دارد.
لگن درد شبانه در طول بارداری
در طول بارداری تغییرات بدنی و هورمونی کاملا معمول است. یکی دیگر از این تغییرات، درد در مفصل ران یا لگن در اثر انقباض عضلات در زمان زایمان است. خوابیدن به سمت پهلو، بهترین وضعیت خواب در بارداری است. قرار دادن یک بالش بین پاها، به حمایت از باسن و کمر و جلوگیری از چرخش کمک می کند.
دلایل لگن درد
لگن درد در شب می تواند ناشی از انواع مختلفی از بیماری های موثر بر مفصل ران، عضلات یا بافت اطراف مفصل، باشد.
سندرم درد برجستگی بزرگ استخوان ران: عضلات اطراف باسن، عضلات سرینی نامیده می شوند. استحکام ضعیف در عضلات سرینی، باعث ثبات و حمایت بیش از حد در قسمت جلویی و سایر قسمت های مفصل می شود. این مسئله باعث می شود که تاندون هایی که عضلات سرینی را به ران و لگن متصل می کنند کوتاه و فشرده شوند و منجر به درد لگن شوند که با عنوان “سندرم درد برجستگی بزرگ استخوان ران (GTPS)” شناخته می شود.
GTPS تاندون ها و کیسه های پر شده با مایع (بورسا) که در اطراف برجستگی بزرگ استخوان ران (بخش استخوانی برجسته ی استخوان ران) قرار دارند، را تحت تاثیر قرار می دهد. آسیب به تاندون ها یا کیسه ها می تواند باعث درد و حساسیت در مفصل ران به خصوص در شب شود.
بورسیت (التهاب کیسه های مفصلی): بورسا کیسه های کوچک پر از مایع هستند که به عنوان بالشتک عمل می کنند و باعث کاهش اصطکاک در مفصل ران می شوند. بورسیت زمانی رخ می دهد که بورساها ملتهب شوند. همچنین التهاب بورسا باعث درد تیز و شدیدی می شود که از لگن تا ران گسترش می یابد و در شب بدتر می شود.
تندینوپاتی(اختلالات تاندون ها): تندینوپاتی به هر گونه بیماری تاندون اشاره دارد. تاندون لگن عضلات سرینی را به ران و لگن متصل می کند. همکاری تاندون ها با یکدیگر، باعث ایجاد ثبات در لگن در حین انجام کارهای روزمره، مانند راه رفتن و بالا رفتن از پله ها، می شود. تاندون های لگن ممکن است به علت اضافه بار یا افزایش فشار، بدون داشتن زمان برای بهبودی، دچار التهاب و یا پارگی شوند و این موضوع می تواند باعث لگن درد در شب شود. به علاوه چهارزانو نشستن مکرر یا ایستادن بر روی یک پا، می تواند تندینوپاتی و لگن درد ایجاد کند.
آرتروز: آرتروز مفصل ران یکی دیگر از علل شایع درد لگن در شب است. استئوآرتریت نتیجه “سایش و پارگی” در غضروف پوشاننده ی انتهای استخوان است. همانطور که غضروف مفصل ران ساییده می شود، استخوان ها در اصطکاک با یکدیگر دچار التهاب، تورم و درد می شوند. همچنین استئوآرتریت می تواند با سفتی و درد در ناحیه ی لگن خود را نشان دهد که می تواند در گذر زمان وظایف روزمره را دشوار و دردناک کند. درد می تواند در لگن و باسن یا پایین پا گسترش یابد، و روی تحرک تاثیر بگذارد و در شب دردناک باشد.
علل مرتبط با ورزش: ورزش شدید مانند فوتبال، دویدن یا رقص با افزایش خطر ابتلا به درد لگن مرتبط است، که می تواند به علت طیف وسیعی از مشکلات، از جمله بورسیت، تندینوپاتی و یا صدمه به باند ایلیوتیبیال (بافتی که استخوان لگن را به استخوان ساق پا متصل می کند) ایجاد شود. تغییر جدید در میزان ورزش نیز می تواند محرکی برای آسیب یا لگن درد باشد.
شکستگی لگن: شکستگی لگن یک مشکل جدی در هر سنی است و تقریبا همیشه نیاز به عمل جراحی دارد. عوارض مرتبط با شکستگی لگن می تواند خطرناک و تهدید کننده ی زندگی باشد.
دررفتگی لگن: دررفتگی به معنای آن است که استخوان جایی که باید باشد، نیست و در واقع از جای مخصوص خود خارج شده است. دررفتگی استخوان باید به صورت اورژانسی درمان شود.
علل دیگر
چندین عامل دیگر که می تواند منجر به درد لگن در شب شود:
سن: استئوآرتریت و بورسیت در بزرگسالان بیشتر است. زنان در سنین یائسگی یا بعد از یائسگی در معرض خطر بیشتر لگن درد در شب هستند.
اضافه وزن و چاقی: باعث افزایش احتمال استئوآرتریت می شود، زیرا مفاصل شان باید فشار بیشتری ناشی از افزایش وزن بدن را تحمل کنند.
تصادف یا آسیب: درد لگن در شب می تواند ناشی از در رفتگی مفصل ران به علت آسیب ناشی از تصادف یا سقوط از ارتفاع باشد.
درد ارجاعی از زانو، لگن و یا کمر: شخص ممکن است درد را از دیگر مناطق بدن، در لگن احساس کند. به عنوان مثال، درد کمر ناشی از فشار بر روی عصب، می تواند در لگن نیز حس شود.
رگ به رگ شدن و دررفتگی مفاصل: کشش بیش از حد یا پارگی بافت نرم (تاندون، رباط یا ماهیچه) در داخل و اطراف مفاصل
درد عصب سیاتیک: سیاتیک بلندترین عصب بدن است که در کنترل و حس و حرکت پا نقش دارد. هنگامی که این عصب تحریک شود باعث ایجاد درد در کمر و باسن و پاها می شود.
سایر علل کمتر شایع لگن درد هنگام بارداری عبارتند از:
پارگی حلقه ی غضروفی که مفصل ران را محافظت می کند و سر استخوان ران را در کاسه ی استخوان لگن نگه می دارد. اصلاح این پارگی ممکن است به عمل جراحی نیاز داشته باشد.
فتق: زمانی که یک ارگان یا بافت از طریق یک نقطه ی ضعیف در عضله یا بافت اطراف به خارج حرکت می کند. اضافه شدن فشار در شکم در دوران بارداری می تواند فتق را ایجاد کند.
درمان لگن درد
لگن درد در شب را با ایجاد تغییراتی در نوع ورزش و نحوه ی خوابیدن، در کنار سایر تغییرات در شیوه ی زندگی می توان درمان کرد. اگر این کارها کمکی نمی کند، گزینه های متعدد دیگری برای کنترل درد وجود دارد.
توصیه های ورزشی
برای بهبود درد لگن در شب، انجام کارهای زیر می تواند کمک کننده باشد:
- تقویت باسن، ران، لگن و عضلات سرینی با انجام تمریناتی که باعث حرکت این مناطق می شود.
- همچنین اجتناب از فعالیت ها و ورزش هایی که باعث تشدید وضعیت ران و تاندون ها می شود، مانند دویدن و یا پیاده روی در تپه.
- انتخاب فعالیت هایی که ضربه و فشار کمی ایجاد می کنند، مثل شنا کردن یا دوچرخه سواری، به جای ورزش های با فشار و آسیب بالا، نظیر دو
- ایروبیک (ورزش های هوازی)
- همیشه قبل از ورزش به آرامی بدن تان را گرم و پس از ورزش بدن تان را خنک کنید.
- پوشیدن کفش مناسب برای دویدن.
- فیزیوتراپی می تواند تمرینات خاصی را برای افزایش قدرت انقباض و انعطاف پذیری عضلات توصیه کند.
- توصیه هایی در مورد خواب
- تغییر منظم وضعیت خوابیدن، می تواند به بهبود درد لگن کمک کند. می توانید موارد زیر را امتحان کنید:
- دراز کشیدن به پشت: این وضعیت منجر به کاهش فشار بین مفاصل ران می شود.
- هنگام دراز کشیدن به یک سمت، یک بالش بین پاهای تان قرار دهید تا پاها را به طور موازی نگه دارد و از باسن، لگن و ستون فقرات محافظت کند.
- انتخاب یک تشک جدید می تواند باعث بهبود حمایت از بدن و توزین مناسب وزن شود و فشار بر لگن را به حداقل برساند.
- تغییر سبک زندگی
- برخی از تغییرات ساده در شیوه ی زندگی ممکن است به کاهش لگن درد در شب کمک کند، مانند:
- اجتناب از چهارزانو نشستن به مدت طولانی
- سعی کنید وزن خود را روی یک پا قرار ندهید تا به لگن فشار زیادی وارد نشود.
- وزن مناسب
- مدیریت درد
از راه های مختلفی می توان درد لگن را کاهش داد:
توجه داشته باشید که استفاده از داروهای مختلف تنها با صلاحدید پزشک امکان پذیر است. مصرف داروهای ضد التهابی (NSAID) مانند ایبوپروفن،
ناپروکسن یا آسپیرین ممکن است به کاهش درد و کنترل التهاب کمک کند.
گذاشتن یخ روی ران بعد از ورزش برای جلوگیری از درد و تورم.
پس از گذشت چند روز از حوله ی گرم یا بطری آب گرم در ناحیه ی آسیب دیده استفاده کنید.
تزریق کورتیکواستروئید ممکن است موقتا درد را تسکین دهد، اما در تشخیص علت زمینه ای لگن درد کمکی نمی کند.
ماساژ باعث شل شدن عضلات کمر و باسن می شود و درد را کاهش می دهد.
نکاتی برای پیشگیری از لگن درد
برخی کارهایی که برای پیشگیری و کاهش خطر درد لگن در شب می توان انجام داد:
در بعضی موارد، لگن درد غیرقابل پیش بینی و بخشی طبیعی از روند افزایش سن است.
ورزش در حد تعادل با کفش مناسب و حفظ وزن سالم به محافظت از استخوان ها و مفاصل کمک می کند. انجام این دو کار در جلوگیری از بدتر شدن درد مفصل ران مفید هستند.
اجتناب از انجام فعالیت های تکراری که باعث ایجاد فشار بر روی لگن می شود.
اگر اضافه وزن دارید یا چاق هستید، وزن کم کنید.
حفظ قدرت و انعطاف پذیری در مفصل ران با استفاده از ورزش های ایمن.
چه مواقعی برای درمان لگن درد به پزشک مراجعه کنیم؟
اگر درد لگن در شب، پایدار بماند یا بدتر شود، یا به زانو، لگن یا کمر گسترش پیدا کند، باید به پزشک مراجعه کرد.
اگر فردی برای مدت طولانی NSAID مصرف کرده است، اما این دارو دیگر به کاهش درد لگن کمکی نمی کند، برای انتخاب داروی جایگزین باید به پزشک مراجعه کند.
برای تشخیص کامل درد لگن، احتمالا پزشک یک عکس رادیوگرافی از لگن درخواست خواهد کرد.
تنظیم و ترجمه: نرجس خبازی
منابع:medicalnewstoday ، healthline