بهترین ورزش رزمی برای نوجوانان

مبحثی که بین طرفداران هرکدام از رشته های ورزشی وجود دارد این است که کدام رشته بر دیگری برتری دارد و یا کدام ورزش طرفداران بیشتری دارد. هنرهای رزمی امروزه به عنوان نوعی ورزش معرفی شده اند که با رقابت های شدیدی بین طرفداران آن برخوردار است. ما در این مقاله می خواهیم انواع هنرهای رزمی و بهترین و قدرتمند ترین سبک این هنر را به شما دوستان معرفی نماییم.

مقدمه :

ورزش رزمی عبارت از اجرای منظم حرکات بدنی است که با روح وجسم سرو کار داشته و هدف آن آرامش روحی و روانی و استراحت مغزی و فکری و اعتماد به نفس بوده وشامل دو قسمت « ورزش رزمی نرم و ورزش رزمی سخت » میباشد .

انواع ورزش های رزمی:

۱- ورزش رزمی نرم: این نوع از ورزشهای رزمی با نیروی روحی بدن بیشتر سر وکار داشته و ورزشکار در صدد است تا با ارتباط دادن مستقیم « فکر و روح » خویش با قدرت خارق العاده اسمانی ، نیروی و قوت بدست بیاورد که بعنوان مثال میتوان از ورزشهای یوگا، چی کونگ یا تای چی ، فالون دافاو و … نام برد.

۲ــ ورزش رزمی سخت: این نوع از ورزشها بر علاوه اینکه ارتباط مستقیم بالای فکر و روح دارد ، همچنان « جسم و یا بدن » را قوت بیشتر می بخشد تا از آن قوت در رقابت جسمی بین دو حریف « بخصوص در جنگهای تن به تن » استفاده صورت گیرد، که در این مورد میتوان از ورزشهای کیک بوکسینگ، تای بوکس ، شائولین ووشو، نینجوتسو، تکواندو، کاراته ، کونگ فو، ای کی دو، وینگ چان و … نام برد.

معرفی ۱۰ تا از بهترین رزمی کاران دنیا:

دانلود این ویدئو

اگه هدف شما قهرمانی و مدال آوری باشه رشته هایی که در المپیک و دیگر مسابقات معتبر مثل بازیهای اسیایی حضور ذارند را باید انتخاب کنید که( جودو – تکواندو) المپیکی هستند و رشته های ووشو و کاراته کنترلی اینده و اخیراً هم موی تای و کیک بوکسینگ نیز در بازی های اسیایی حضور دارند البته کوراش و الیش هم رزمی به شمار می ایند که در بازیهای اسیایی هستند و ایران هم بیشتر به اینگونه ورزشها بها میدهد. هر رشته دیگری که به این رقابتها راه بیابد خوب است البته اینها برای کسی که به دنبال قهرمانی های با ارزش باشد، یعنی حکم قهرمانی قابل قبول که بتواند از مزایای ان استفاده کند مناسب است. حال اگر کسی برای رقابتهای حرفه ای و ازاد فکر کند باید به طور ترکیبی رده های ازاد را کار کند که بوکس کشتی کیک بوکسینگ و موی تای و جودو را باید به نوعی کار کند. البته کشتی کچ هم روشی هست که کلا متفاوت هست زیرا قوانین خاصی دارد که به نوعی نمایشی هم هست البته سنگین و خشن میباشد یعنی همان نمایشی ان هم ساده نیست. کسی هم که صرفا سلامتی را ثخواهد و کمی توانمندی رزمی به رشته هایی که به دنبال مسابقات نیستند و فقط بر روی فنون رزمی متمرکز هستند باید کار کند مانند ایکیدو – هاپکیدو – جیتکاندو – وینگچون – پنچاک سیلات – کراو ماگا – ویت وودائو – کمپو کاراته پارکر – شورینجی کمپو – کمپو – لوآ – کاراته جوتسو و…
تایچی چوان – یوگا – باگوا و شینگ یی چوان نیز بیشتر جنبه سلامتی و تناسب اندام و پرورش روان دارند. البته اگر کسی فقط به دنبال سلامتی تنها باشد باید برود شنا دیگر به رزمی نیازی نیست. کشتی و باستانی هم شمارا خیلی توتنمند میکند وحتی کشتی برای کسانی که می خواهند روشهای ازاد را یاد بگیرن و در مسابقات حرفه ای شرکت کنند خیلی واجب است بوکس و کشتی کاربردی ترین رشته ها در مبارزات ازاد هستند البته کشتی یعنی کلا فنون گلاویزی جودو هم نوعی کشتی به شمار می آید باز هم ممکن هست شما هدفی داشته باشید که باید بسته به ان چیز دیگری انتخاب کنید.

این پست آموزشی را حتماً بخوانید : آموزش بدنسازی و زیبایی اندام آقایان (تصویری)

کاربردی ترین ورزش رزمی در جهان:

از پرکاربردترین سبک‌های رزمی می‌توان به ساندا، جوجیتسو برزیلی، هاپکیدو، کیوکوشین ، انشین (از سبک های کاراته) و جودو نام برد. اصطلاح هنرهای رزمی بیشتر به رشته‌های رزمی شرق آسیا مانند ووشو، کاراته، تکواندو اشاره دارد، اما رشته‌های غربی همچون بوکس، ساواته، پانکریشن و انواع کشتی نیز در مجموعهٔ هنرهای رزمی قرار داده می‌شوند. از دیدگاه سلاح، هنرهای رزمی را می‌توان به سه گروه «مسلح»، «بی‌سلاح» و «مسلح و بی سلاح» تقسیم می‌شوند. اولی مهارت‌هایی چون تیراندازی با کمان، نبرد با نیزه و شمشیرزنی را شامل می‌شود و دومی یعنی رشته‌های مبارزهٔ بی‌سلاح بر ضربات دست و پا تأکید دارند سومی به هنرهای رزمی اشاره دارد که علاوه بر مبارزهٔ بی سلاح، مبارزهٔ مسلح نیز وجود دارد. امروزه برخی مهارت‌های مبارزه با سلاح همچون کِندو (شمشیرزنی ژاپنی) و کیودو (تیراندازی با کمان ژاپنی) به عنوان یک رشتهٔ ورزشی تمرین می‌شوند و رشته‌های بدون سلاحی همچون کاراته، جودو، تکواندو، موای تای، ساندا، کیک بوکسینگ و جوجیتسو نیز به عنوان روش‌های دفاع شخصی تمرین می‌شوند. هنرهای رزمی ووشو یا کونگ‌فو، آیکیدو و هاپکیدو هم به عنوان هنرهای رزمی بی سلاح و مسلح تمرین می‌شوند.

قوی ترین ورزش رزمی از نظر مبارزات :

ووشو(ساندا) : به دو بخش تالو(نمایش) و ساندا (مبارزه) تقسیم میشه
ساندا : بوکس(مشت توی سر)_ضربات پا(بدون استثنا)_درگیری(کشتی،جودو)
از نظر مبارزات حرف اول رو میزنه به همین دلیل کاملترین رزم شناخته شده و سلطان مبارزات رینگی محسوب میشه.

قوی ترین ورزش رزمی از نظر سرعت :

تکواندو: به دو بخش پومسه (نمایش) و مبارزه تقسیم میشه
مبارزه : مشت(میانتنه فقط)_ضربات پا(پایین تنه ممنوعه)_درگیری(نداره)
از نظر سرعت حرف اول رو میزنه.

قوی ترین ورزش رزمی از نظر قدرت بدنی :

کاراته(کیوکوشین) : به دو بخش کاتا(نمایش) و کومیته(مبارزه) تقسیم میشه.
کومیته : مشت(میان تنه فقط)_ضربات پا(بدون استثنا)_درگیری(نداره)
این ورزش از نظر قدرت بدنی حرف اول رو میزنه.

کیک بوکسینگ : ورزش قدرتمندیه – مثل ساندا هستش فقط درگیری نداره.

نینجا : تقریبآ مثل تکواندو هستش،بیشتر اکروباته.

ایکیدو : دفاع شخصیشون عالیه.

جودو : ورزش اول ژاپن هستش

موی تای : شبیه کیک بوکسه فقط ضربات آرنج و زانو اضافه دارن

کونگ فو: یکی از متداول ترین انواع ورزش های رزمی است که از هنرهای رزمی و جنگ های انفرادی کشور چین نشأت گرفته است.

ولی با این حال نمیشه گفت کدام ورزش قویتره، چرا که یه ورزش هست که از همه قویتره، بله
شائولین : قدرتمندترین، قدیمی ترین و کاملترین رزم در جهان معرفی شده طوری که راهبان شائولین اجازه مبارزه ندارن چون ضرباتشون کشندست .