پماد برای کوفتگی

آثار فارماکولوژی

همیشه بهار کوهی از گیاهان شناخته شده و با سابقه ای است که از زمان های گذشته برای بهبود کوفتگی، زخم، روماتیسم و التهاب به کار می رفته است (1). بررسی های آزمایشگاهی مختلف بر روی این گیاه نشان دهنده تاثیر ارزشمند آن در ترمیم زخم (افزایش تولید فیبر های کلاژن و ساخت عروق جدید) (2)، ازدیاد بیان ژن های سازنده فاکتور های رشد و پروتئوگلیکان های شرکت کننده در ساخت ماتریکس خارج سلولی (فیبرونکتین، هپاران سولفات و … ) (3) می باشد. از دیگر مکانیسم های فارماکولوژیک این گیاه می توان به دارا بودن فعالیت ضد التهابی با مهار فاکتور نسخه برداری NF-ĸB در سلول های ایمنی و اپیتلیالی و تقویت فعالیت ماکروفاژها جهت ترمیم بافت آسیب دیده اشاره نمود(1). علاوه بر این اثرات مفید بالینی همیشه بهار کوهی در مواردی مانند پرفیوژن وریدی طولانی مدت (کاهش درد، هیپرمی، ادم، هماتوم و بهبود جریان خون)، جراحی ورید های واریسی (کاهش هماتوم و درد بعد از عمل)، نارسایی وریدی (بهبود تونیسیته وریدی و کاهش ادم)، رینو پلاستی (تسریع بهبودی، کاهش ادم و اکیموز)، لیزر تراپی (بهبود سوختگی و کبودی های ناشی از لیزر درمانی) و پیچ خوردگی ها و آسیب دیدگی های مفصلی (بهبود درد حین حرکات فعال مفصل آسیب دیده) مشاهده شده است. (1،4)

عملکرد ضد التهابی از طریق مهار تولید IL-8 ، کمک در ترمیم زخم با مهار آنزیم های الاستاز، کلاژناز و فعالیت به عنوان نوعی astringent و منقبض کننده سلول های پوستی، عملکرد آنتی اکسیدانی قابل توجه و ممانعت از آسیب فیبروبلاست ها توسط رادیکال های آزاد از آثار مفید هاماملیس  در این زمینه محسوب می گردد. (5)

شاه بلوط هندی با ماده موثره مهم آئسین از طریق عملکرد ضد ادم، مهار آنزیم های الاستاز و هیالورونیداز، آثار ضد التهابی و ونوتونیک در بهبود جریان خون ناحیه آسیب دیده و ترمیم زخم اثربخش می باشد.(6)

Ursolic acid  و oleanolic acid از ترکیبات موجود در عصاره مریم گلی، دارای بیشترین فعالیت ضد التهابی موضعی بوده و می توانند در بهبود التهابات پوستی کمک کننده باشند.(7)

فلاونوئیدها و اسید های چرب ضروری موجود در عصاره بابونه نیز از نفوذپذیری مناسبی در لایه های پوستی برخوردار بوده و از طریق مهار آزادسازی پروستاگلاندین ها و تضعیف فعالیت آنزیم سیکلواکسیژناز II عملکرد ضد التهابی خود را اعمال می نمایند. همچنین استفاده موضعی از بابونه با تسریع تولید سلول های اپی تلیالی، فعالیت ضد میکروبی و نیز تسهیل و تسریع انقباض زخم، در فرایند ترمیم و بهبودی زخم موثر می باشد. (8)